Rosa Montero vertelt hun verhaal op een lichte en amusante toon. Ze combineert actie met reflectie en maakt op die manier herkenbare individuen van haar personages, mensen die niet meer weten welke kant zij in het leven op moeten gaan, en uiteindelijk rijker uit die worsteling tevoorschijn komen.
¿Rosa Montero verdient haar plaats te midden van de generatie vooraanstaande Europese schrijfsters.¿ ¿ De Stem
¿Er zijn twee soorten mensen: zij die het heerlijk vinden om ¿s nachts hun bed op te zoeken, en zij die ertegen opzien te gaan slapen. De eerste soort beschouwt zijn bed als een veilig nestje, terwijl de tweede de naaktheid van de sluimer als een gevaar ervaart. Voor sommigen betekent naar bed gaan de opschorting van hun zorgen; bij anderen daarentegen veroorzaakt het donker een lawine van akelige gedachten, en als het aan hen lag zouden zij overdag slapen, als vampiers. Heb jij al wel eens de angst voor de nacht ervaren, de verstikking van een nachtmerrie, de koude adem van de duisternis die in je nek fluistert dat je, ook al weet je niet hoeveel tijd je nog hebt, niets anders bent dan een ter dood veroordeelde? En toch barst de volgende morgen het leven weer los, met zijn vrolijke leugen van de eeuwigheid. Dit is het verhaal van een lange nacht. Zo lang dat hij een aantal maanden heeft geduurd. Maar alles begon op een namiddag in november.¿