Toen Xavier de Maistre [1763-1852] na een verboden duel zes weken huisarrest kreeg en zijn huis niet mocht verlaten, laat staan reizen, besloot hij een reis door zijn kamer te maken. Zijn bevindingen legde hij elke dag vast, in 42 hoofdstukken [6 weken van 7 dagen = 42 dagen].
Na de beschrijving van de vele voordelen van zijn manier van reizen maakt hij de lezer op onderhoudende wijze deelgenoot van vreugdevolle en melancholieke herinneringen, gevoelens en fantasieën die bij hem worden opgeroepen door wat hij op zijn reis tegenkomt.
Ook meer filosofisch getinte onderwerpen passeren de revue. In zijn leunstoel voor de open haard mijmert hij over vrijheid, liefde, de teloorgang van jeugdillusies en vriendschappen.
Als na 42 dagen zijn huisarrest voorbij is, eindigt hij zijn verslag met de verzuchting: 'Vandaag ben ik dus vrij of laat ik mij, liever gezegd, weer aan banden leggen! Het juk der dagelijkse beslommeringen zal opnieuw op mij drukken...'
Gedwongen thuiszitten kan dus ook zinvol en vruchtbaar zijn: lees REIS DOOR MIJN KAMER.