Vertaald door Rokus Hofstede
Roemloze levens (Vies Minuscules, 1984) wordt wel het magnum opus van Pierre Michon genoemd. Dat is opmerkelijk want het was zijn eerste, op 39-jarige leeftijd voltooide boek. Hij vestigde er onmiddellijk zijn reputatie mee als een van de meest opmerkelijke talenten in de hedendaagse Franse literatuur. Had Michon tot voor kort de naam een writer's writer te zijn, nadat Roemloze levens in 1996 in Gallimards Folio-reeks verscheen, nam zijn bekendheid bij het grote publiek exponentieel toe. Inmiddels werden er van de roman in Frankrijk meer dan 50.000 exemplaren verkocht, en is hij opgenomen in de lijst van de 100 belangrijkste boeken van de twintigste eeuwse Franse literatuur.
Roemloze levens bevat acht levensverhalen. Michon voert hierin personages ten tonele uit het departement van de Creuse, waar hij geboren en getogen is. De levens van merendeels ongeletterde boeren worden in die verhalen aan de vergetelheid ontrukt. Op de achtergrond van deze hedendaagse legenden verschijnt het zelfportret van de bezeten schrijver 'zonder geschrift' die Michon tot zijn vijfendertigste was, opgesloten in een haat-liefde verhouding tot de grote literatuur die hem lokte en tegelijkertijd uitsloot. Maar Michon overwon zijn uitsluiting door de letteren aan zich te onderwerpen: op meeslepende wijze, in een bezwerende stijl, verwoordt hij zijn literaire onmacht. In die paradox ligt de schoonheid van Roemloze levens besloten.
Door gezaghebbende Franse recensenten (Patrick Kéchichian in Le Monde, Jean-Baptiste Harang in Libération) is Roemloze levens inmiddels gewijd tot hedendaagse klassieker.
De Nederlandse en Vlaamse pers over Roemloze levens en vertaler Rokus Hofstede:
'Roemloze levens is met een voorbeeldige zorgvuldigheid vertaald' (Allard Schröder, Vrij Nederland
'Bij deze bevlogen worsteling met de taal is een glansrol weggelegd voor de vertaler' (Peter Drehmanns, NRC)
'Dat is nog eens schrijven en, zeg ik er meteen bij, dat is nog eens vertalen' (Tom van Deel, Trouw)
'Ook Rokus Hofstede leverde met Roemloze levens zijn voorlopige magnum opus af' (Martin de Haan, de Volkskrant)
'Hofstede mag gerust zijn. Zijn vertaling staat als een huis' (Marijke Arijs, Standaard der Letteren)
'Magistrale vertaling van Rokus Hofstede in de Franse Bibliotheek van Van Oorschot' (Martin de Haan, Standaard der Letteren)
'Roemloze levens (in de niet genoeg te prijzen, ronduit bedwelmende vertaling van Rokus Hofstede)' (Dirk Leyman, De Morgen Boeken)
Roemloze levens (Vies Minuscules, 1984) wordt wel het magnum opus van Pierre Michon genoemd. Dat is opmerkelijk want het was zijn eerste, op 39-jarige leeftijd voltooide boek. Hij vestigde er onmiddellijk zijn reputatie mee als een van de meest opmerkelijke talenten in de hedendaagse Franse literatuur. Had Michon tot voor kort de naam een writer's writer te zijn, nadat Roemloze levens in 1996 in Gallimards Folio-reeks verscheen, nam zijn bekendheid bij het grote publiek exponentieel toe. Inmiddels werden er van de roman in Frankrijk meer dan 50.000 exemplaren verkocht, en is hij opgenomen in de lijst van de 100 belangrijkste boeken van de twintigste eeuwse Franse literatuur.
Roemloze levens bevat acht levensverhalen. Michon voert hierin personages ten tonele uit het departement van de Creuse, waar hij geboren en getogen is. De levens van merendeels ongeletterde boeren worden in die verhalen aan de vergetelheid ontrukt. Op de achtergrond van deze hedendaagse legenden verschijnt het zelfportret van de bezeten schrijver 'zonder geschrift' die Michon tot zijn vijfendertigste was, opgesloten in een haat-liefde verhouding tot de grote literatuur die hem lokte en tegelijkertijd uitsloot. Maar Michon overwon zijn uitsluiting door de letteren aan zich te onderwerpen: op meeslepende wijze, in een bezwerende stijl, verwoordt hij zijn literaire onmacht. In die paradox ligt de schoonheid van Roemloze levens besloten.
Door gezaghebbende Franse recensenten (Patrick Kéchichian in Le Monde, Jean-Baptiste Harang in Libération) is Roemloze levens inmiddels gewijd tot hedendaagse klassieker.
De Nederlandse en Vlaamse pers over Roemloze levens en vertaler Rokus Hofstede:
'Roemloze levens is met een voorbeeldige zorgvuldigheid vertaald' (Allard Schröder, Vrij Nederland
'Bij deze bevlogen worsteling met de taal is een glansrol weggelegd voor de vertaler' (Peter Drehmanns, NRC)
'Dat is nog eens schrijven en, zeg ik er meteen bij, dat is nog eens vertalen' (Tom van Deel, Trouw)
'Ook Rokus Hofstede leverde met Roemloze levens zijn voorlopige magnum opus af' (Martin de Haan, de Volkskrant)
'Hofstede mag gerust zijn. Zijn vertaling staat als een huis' (Marijke Arijs, Standaard der Letteren)
'Magistrale vertaling van Rokus Hofstede in de Franse Bibliotheek van Van Oorschot' (Martin de Haan, Standaard der Letteren)
'Roemloze levens (in de niet genoeg te prijzen, ronduit bedwelmende vertaling van Rokus Hofstede)' (Dirk Leyman, De Morgen Boeken)
