Dat is wat ik me herinner: die o-mond die een grijns werd. Terwijl het gebeurde was het voor Marnix al een grap. Terwijl het zich in realtime afspeelde, ervoer hij het al als de anekdote die hij er straks van kon maken. Als je dat kunt volhouden in het leven, dacht ik, dan ben je onkwetsbaar. De hoofdpersonen van 'Rustig aan, tijger' rijzen op en vliegen de wereld in. Ze wagen zich aan hypotheken, huwelijken en onhandige affaires, ze richten reclamebureaus op, zetten hun eigen memoires in scène, gaan in therapie en ontdekken dat ze per ongeluk in dienst zijn van totalitaire sjeiks. Kortom, dingen die ons allemaal kunnen overkomen. Aan de hand van wie ze liefhebben en de manier waarop ze afscheid nemen, wat ze creëren en wat ze kapotslaan, proberen ze onmogelijke vragen te beantwoorden: Wat ben ik waard? Welke rol speel ik? En als niet alles om mij draait, om wie dan wel? Met evenveel empathie als sardonisch genoegen worden in 'Rustig aan, tijger' de kwetsbare zielen ontrafeld van de mensen die vinden dat de wereld van hen is — of op zijn minst zou moeten zijn.
