In juli 1994 eindigt de genocide in Rwanda, een gruwelijk conflict dat in drie maanden tijd het leven kostte aan ruim één miljoen mensen. In augustus 1994 trekt Jean Flamme erheen om de rechtsgang te volgen, met de jonge mensenrechtenorganisatie Advocaten Zonder Grenzen. Het justitieel apparaat in Rwanda is herleid tot een vijftiental advocaten, drie rechters een één procureur. In de gevangenis zitten meer dan 100.000 mensen. Vijfentwintig jaar later kijkt Flamme terug op zijn tijd in Rwanda en een bewogen carrière in de internationale justitie. Hij beschrijft op een heldere manier de complexiteit en onrechtvaardigheid van de ‘dubbele genocide’, een verhaal dat nooit onze media haalde. Flamme vertelt hoe Rwandese, maar ook Europese en Amerikaanse machthebbers hun verantwoordelijkheid afschoven en hoe de waarheid onverbiddelijke ondergesneeuwd raakte.
