Santen betoont zich in Saartje gebakken botje opnieuw een begenadigde verteller die als geen ander aan een lang vervlogen periode een zó menselijke en zó werkelijke vorm kan geven. Dankzij de evenwichtige opbouw (drieëntwintig, vanuit het perspectief van de jonge Salie in de ik-vorm geschreven, schetsen met telkens een tijdsprongetje daartussen) en de afgewogen, onderkoelde stijl van schrijven, is Saartje gebakken botje onmiskenbaar een nieuw hoogtepunt in Santen's oeuvre geworden.
'