‘Men kan jarenlang op zee gevaren hebben zonder haar ooit werkelijk te hebben gezien. Menige landrot zal verbaasd zijn te horen dat hij, na een kruistocht van enkele weken, een beter beeld heeft van de zee dan menige zeeman; want hij heeft als passagier gevaren en de zeeman op de brug of op de uitkijk staat daar met een opdracht. Wanneer een zeeman de zee aftuurt, zoekt of kijkt hij naar iets: hij kijkt zelden naar de zee zelf.’
Jan de Hartog was zeeman en passagier, kijker en verteller. Zijn boek staat vol met anekdoten en spookverhalen en met belevenissen op zee en aan de wal. Een boek over bemanningen en passagiers, over uitreizen en thuisreizen, over de Atlantische Oceaan, de Stille Zuidzee en de Indische Oceaan. Een historisch boek ook, deze in 1954 en 1955 opgetekende kroniek.