Hüseyin heeft dertig jaar in Duitsland gewerkt en nu vervult hij eindelijk zijn droom: wonen in een appartement in Istanbul. Maar op de dag van de verhuizing krijgt hij een hartaanval. Voor de begrafenis reist zijn familie hem vanuit Duitsland achterna: zijn oudste dochter Sevda, die weliswaar succesvol is, maar niet heel gelukkig. Zijn zoon Hakan, die op de vlucht is voor zichzelf. Zijn dochter Peri, die zich op haar studie, seks en drugs werpt. Zijn jongste zoon Ümit, die nog thuis woont en niet verliefd mag zijn op wie hij verliefd is. En zijn vrouw Emine, wier pijnlijke en tedere herinneringen geen grenzen kennen tussen Turkije en Duitsland. Elk van hen heeft geheimen, verlangens en wonden. Wat hen verbindt is de vraag: wie was Hüseyin eigenlijk?
Ik ben pas net begonnen in dit boek, maar het bevalt goed. De schrijfstijl is prachtig en noodzaakt tot rustig lezen, omdat je anders mooie vondsten mist. Over het verhaal kan ik nog weinig zeggen, daarvoor ben ik nog niet ver genoeg gevorderd, maar het inleidende hoofdstuk maakt me zeer nieuwsgierig naar de rest.
Een aangenaam boek om te lezen, en leest ook vlot.
Ook beeldend beschreven.
Kon de gevoelens van de moeder goed begrijpen.. maar ook van haar kinderen.
Het boek sprak me aan.
Begrijp alleen het woord "meeuw" op meerdere plaatsen niet.
2 voorbeelden
"Tot die twee meeuwen van borstelige haren boven Hüseyins ogen langzaam vlekkerig en grijs begonnen te worden"
"De meeuw boven zijn ogen trok bedroefd samen."
Waarschijnlijk worden wenkbrauwen bedoeld??