De lezer komt in het labyrint zowel het monster als verdwaalde, kwetsbare figuren tegen. Het is een tocht die elke lezer anders zal beleven: de gedichten kunnen in de context van het persoonlijke leven worden gelezen, maar ook vanuit een maatschappelijke of meer bespiegelende invalshoek.
Naarmate de lezer de weg uit het labyrint terugvindt, nemen gedichten over de liefde en de tijdloosheid van de menselijke tijd en ruimte de bovenhand.
Herlinda Vekemans (Duffel, °1961) publiceerde poëzie in verschillende literaire tijdschriften. Er verschenen eerder al twee bundels bij PoëzieCentrum, Versneden (2005) en Buiging (2006). Ze werkt aan de K.U.Leuven als docente Engels voor studenten geneeskunde en onderzoekers in het biomedische veld.