Ieder seizoen dient zich aan als een belofte. Het verlangen naar een beter heden breekt door maar wij, veteranen van onze illusies, komen niet los van de verhalen en verzinsels waarmee we ons verlangen hebben opgetuigd. Zo lopen we het heden binnen, als predikanten van onze overtuiging, als praatjesverkopers of als die man of vrouw over wie vele roddels in de straat, het dorp of het circuit de ronde doen. In die sfeer en met de taal van de stellige bewering en de idolatie verwoordt Jan Baeke de seizoensroddels van de huidige tijd. Hij legt ze in de mond van monteurs die aan een ongeluk sleutelen, van de mysterieuze Jack die leider en enigma tegelijk is, van verloren zonen, van de broersbende uit kleurloze dorpen. We horen het aan en geloven er geen snars van, maar we kunnen het praten over wat we niet geloven niet missen.
