Dialogen over Kunstmatige
intelligentie en spiritualiteit
Ik bedoel, jullie verstaan onder singulariteit dat alle gebruikelijke
bekende wetmatigheden hun betekenis verliezen en dat er iets als
het ware ontploft, waardoor het hele bestaan, ruimte en tijd en de
mensen een andere vorm aannemen. Dat noem je singulariteit en je
ziet dat als een vermogen van kunstmatige intelligentie, waardoor
de rekencapaciteit van de mens dankzij AI zodanig toeneemt, dat je
datgene wat je dan in een seconde kunt, nu in een heel leven niet voor
elkaar krijgt. Zoiets is het toch?'
'Zoiets is het ja...'
Natuurlijk denkt de schaker ook en vraagt zich af wat de tegenbeweging
zal zijn als hij dit of dat doet. Hij kan natuurlijk niet alle mogelijke
stappen overzien, dat kan de computer ook niet, maar die kan ze achter
elkaar zetten en berekenen. Maar wat totaal uit het oog verloren wordt
is dat het gaat om een spel, en dat het de vreugde van het spel is. Een
spel moet je goed kunnen doen, maar ook fout kunnen doen. Het gaat
dan niet erom dat de ene perfectie met de andere perfectie strijdt, want
dan heeft het helemaal geen zin meer. Het gaat erom dat het spel wordt
genoten
Maar er zou een tijd kunnen
komen, dat de informatiewolk
zich met een grotere snelheid dan
het licht kan uitspreiden over de
gehele kosmos en zelfs door de
zwarte gaten kan heen stralen
naar buiten kosmische bieden -
dat wil zeggen gebieden, die wij
nu nog niet kunnen kennen.