Deze beroemde autobiografische roman behoort tot de klassieken van de naoorlogse Amerikaanse literatuur. In Slapeloze nachten kijkt een vrouw terug op haar leven. Een stoet van mensen trekt aan haar voorbij, ze bezoekt plaatsen van weleer en beleeft opnieuw beslissende wendingen in haar bestaan. In een meanderende stroom van herinneringen, bespiegelingen, portretten, brieven, verlangens en dromen, vertelt de hoofdpersoon haar verhaal. Een verhaal van eenzaamheid, echtscheiding, liefde, verloren intimiteit, bittere jeugd, maar ook van boeken, schrijvers, reizen en ontmoetingen.
Hardwick gebruikt alle literaire genres voor haar virtuoze spel met fictie en werkelijkheid. ‘Het leest,’ schreef The New York Times, ‘soms als poëzie, soms als een essay, soms als bijtend commentaar, soms als een zelfmoord-briefje. Maar deze roman omvat alles, en is adembenemend.’
Hardwick gebruikt alle literaire genres voor haar virtuoze spel met fictie en werkelijkheid. ‘Het leest,’ schreef The New York Times, ‘soms als poëzie, soms als een essay, soms als bijtend commentaar, soms als een zelfmoord-briefje. Maar deze roman omvat alles, en is adembenemend.’
