Zoals elke ochtend ging er die dag bij Sammy thuis geen wekkerradio of telefoon, maar een sirene af. Het was geen brandweersirene of de sirene van een ambulance, dit was een sirene die door merg en been ging. Een sirene die niet diende om mensen zomaar uit hun bed te halen, maar om ze uit hun vel te laten springen. ÔOpstaan!Õ zei SammyÕs vader opgewekt toen hij de slaapkamer binnenkwam.
ÔWaarom? Het is pas zes uur!Õ
ÔHet is tijd om te gaan werken, jongen.Õ
ÔVoor jou, ja. Maar voor mij niet. Waarom moet ik om zes uur opstaan? Ik hoef de wereld niet te gaan redden.Õ
Sammy is de zoon van een echte superheld die de hele dag in de weer is met het redden van mensen. Als hij dan toch een keertje thuis is, wil hij Sammy klaarstomen, zodat die in zijn voetsporen kan treden. Maar Sammy wil liever heel gewoon blijven. Op een dag ontmoet hij Samantha, een buurmeisje. Zij vertelt dat haar eigen vader ook een superheld is. Er bestaat zelfs een club voor kinderen van superhelden. Zij willen de aandacht van hun ouders trekken...
ÔWaarom? Het is pas zes uur!Õ
ÔHet is tijd om te gaan werken, jongen.Õ
ÔVoor jou, ja. Maar voor mij niet. Waarom moet ik om zes uur opstaan? Ik hoef de wereld niet te gaan redden.Õ
Sammy is de zoon van een echte superheld die de hele dag in de weer is met het redden van mensen. Als hij dan toch een keertje thuis is, wil hij Sammy klaarstomen, zodat die in zijn voetsporen kan treden. Maar Sammy wil liever heel gewoon blijven. Op een dag ontmoet hij Samantha, een buurmeisje. Zij vertelt dat haar eigen vader ook een superheld is. Er bestaat zelfs een club voor kinderen van superhelden. Zij willen de aandacht van hun ouders trekken...
