*
fascinerend beeld van zeventiende eeuws Oostende
*
het heetst van de strijd tussen Geuzen en Spanjaarden
'De zee komt op en zal straks het hele Verdronken Land overspoelen. Een levensgevaarlijk zeemoeras, maar Wout weet wat hem te doen staat. Zonder aarzelen trekt hij zijn schoenen uit en zet ze netjes naast elkaar onderaan de berm. Op blote voeten loopt hij straks veel vlugger door het slik. Voorzichtig stapt hij de helling van de wal naar beneden. Het lange gras strijkt langs z'n benen. Aan de voet van de wal sluipt hij door een veld lamsoor en zeekraal. Modder kruipt als dikke zeep tussen zijn tenen omhoog. Nu de vlucht begonnen is, voelt Wout geen greintje angst meer. Hij had al eerder moeten weglopen.'
Tijdens het Beleg van Oostende wonen enkel mannen in de stad. Alle vrouwen en kinderen vluchtten naar Mariakerke en andere dorpen in de buurt. Wout bleef bij z'n vader binnen de stadsmuren. Maar Wout is bang en hij mist zijn vriendjes en z'n moeder. Hij vlucht doorheen het gevaarlijke Verdronken Land naar Mariakerke, waar hij zijn familie weerziet. Maar zijn tocht is niet voltooid: z'n grootmoeder spot met Wouts angst om in Oostende te blijven, en hij ziet in dat Mariakerke hem niets te bieden heeft. Hij besluit terug te keren en is ervan overtuigd dat hij de Geuzen kan verslaan door spion van Spanje te worden.