‘All the lonely people! Where do they all come from? Waar ze vandaan kwamen wist Graham niet, maar hij kon The Beatles wel melden waar alle eenzame mensen heen gaan: ze gaan naar het huis van Graham en Audra voor het Thanksgiving diner.’
Zelden lees je zo’n boek over huwelijk, sleur, ontrouw, de dood en opvoeding, waarin de bizarre humor van het dagelijks leven de charmante leading lady is, en waar je hardop om moet lachen en huilen tegelijk. Graham Cavanaugh’s tweede vrouw, Audra, is alles wat zijn eerste vrouw niet was. Ze is charmant en spontaan en grappig, maar soms is het leven met haar nogal uitputtend. Terwijl ze worstelen met huwelijk en opvoeding – niet altijd eenvoudig als je zoon Asperger heeft – besluiten ze dat het goed zou zijn om op vriendschappelijke voet met Grahams eerste vrouw Elspeth te komen. Maar in welke categorie valt een ex-partner: vriend, vijand of oude vlam? Graham begint zich af te vragen hoe het in godsnaam mogelijk is van twee zulke totaal verschillende vrouwen te houden. Heeft hij wel de goede keuze gemaakt? Bestaat er wel zoiets als een goede keuze?
