Liet Paul Gellings in 'Zondagavondbuurt' (2017) al zien ook een meester op de korte baan te zijn, in 'Steden van Pandora' gaat hij nog een flinke stap verder. Zijn spanningsopbouw is adembenemend en zijn sfeertekeningen zijn zo mogelijk nog poëtischer en raker dan in de boeken die hij eerder schreef.
Elk van de drie vertellingen speelt in een stad waar kleine of grote rampen uit de doos van Pandora kruipen. In 'Manchester' wordt een moord gepleegd in het Vechtdal en – mede door toedoen van een hijgerige misdaadverslaggever – opgelost in Manchester. Intussen lezen we hoe het de hoofdpersoon lukt om uit handen van de autoriteiten te blijven. Ook is dit een aangrijpende liefdesgeschiedenis tussen twee gewonde zielen die elkaar door een nauwelijks te omvatten samenloop van omstandigheden tegen het lijf lopen.
Het tweede verhaal, 'Helen', neemt ons mee naar de Groningse nieuwbouwwijk Beijum en vertelt over een bijzondere vriendschap tussen een man en een vrouw die verliefd is op de liefde, maar niet op hem. Of die vriendschap bestand is tegen de erosie van de tijd blijft evenwel de vraag. Daarnaast geeft deze novelle een treffend beeld van het rusteloze gelukszoeken van babyboomers en andere dolende dertigers in de jaren tachtig.
In het slotverhaal 'Een vlakte in de stad' heeft Gellings herinneringen geboekstaafd aan Enschede, waar hij zeven jaar woonde. Een belangrijke laag in deze vertelling wordt gevormd door de vuurwerkramp van mei 2000 en Het Roombeek, het gebied – de vlakte – waar deze ramp zich destijds heeft voltrokken, al dan niet weggevaagde straten in heden en verleden die door Gellings zo beeldend opgeroepen worden dat de lezer, zelfs als hij de stad niet kent, moeiteloos met hem mee kan wandelen.
Drie parels van vertelplezier en schrijfkunst, nu eens speels, dan weer ernstig getoonzet, maar altijd opvallend leesbaar.
Paul Gellings is schrijver, dichter en vertaler. Hij publiceerde zeven boeken (romans, een dichtbundel en een verhalenbundel) bij Uitgeverij Passage.
De pers over zijn verhalenbundel Zondagavondbuurt: ‘Van dat soort verhalen had ik er wel meer willen lezen.’ (Tzum)
Over zijn laatste roman De wereld als leugen (Passage, 2018, genomineerd voor Halewijnprijs 2019): ‘Mooi vertelde hoofdstukken. Liefdesverhaal vol seks, drugs, rock ’n’ roll. Vileine satire op het literaire leven. Dystopische roman.’ (Literair Nederland)
Elk van de drie vertellingen speelt in een stad waar kleine of grote rampen uit de doos van Pandora kruipen. In 'Manchester' wordt een moord gepleegd in het Vechtdal en – mede door toedoen van een hijgerige misdaadverslaggever – opgelost in Manchester. Intussen lezen we hoe het de hoofdpersoon lukt om uit handen van de autoriteiten te blijven. Ook is dit een aangrijpende liefdesgeschiedenis tussen twee gewonde zielen die elkaar door een nauwelijks te omvatten samenloop van omstandigheden tegen het lijf lopen.
Het tweede verhaal, 'Helen', neemt ons mee naar de Groningse nieuwbouwwijk Beijum en vertelt over een bijzondere vriendschap tussen een man en een vrouw die verliefd is op de liefde, maar niet op hem. Of die vriendschap bestand is tegen de erosie van de tijd blijft evenwel de vraag. Daarnaast geeft deze novelle een treffend beeld van het rusteloze gelukszoeken van babyboomers en andere dolende dertigers in de jaren tachtig.
In het slotverhaal 'Een vlakte in de stad' heeft Gellings herinneringen geboekstaafd aan Enschede, waar hij zeven jaar woonde. Een belangrijke laag in deze vertelling wordt gevormd door de vuurwerkramp van mei 2000 en Het Roombeek, het gebied – de vlakte – waar deze ramp zich destijds heeft voltrokken, al dan niet weggevaagde straten in heden en verleden die door Gellings zo beeldend opgeroepen worden dat de lezer, zelfs als hij de stad niet kent, moeiteloos met hem mee kan wandelen.
Drie parels van vertelplezier en schrijfkunst, nu eens speels, dan weer ernstig getoonzet, maar altijd opvallend leesbaar.
Paul Gellings is schrijver, dichter en vertaler. Hij publiceerde zeven boeken (romans, een dichtbundel en een verhalenbundel) bij Uitgeverij Passage.
De pers over zijn verhalenbundel Zondagavondbuurt: ‘Van dat soort verhalen had ik er wel meer willen lezen.’ (Tzum)
Over zijn laatste roman De wereld als leugen (Passage, 2018, genomineerd voor Halewijnprijs 2019): ‘Mooi vertelde hoofdstukken. Liefdesverhaal vol seks, drugs, rock ’n’ roll. Vileine satire op het literaire leven. Dystopische roman.’ (Literair Nederland)
