Elena, de moeder van Lito, blijft alleen thuis achter. Als een bezetene zoekt ze houvast in boeken, waarin ze passages over ziekte en rouw onderstreept en van kanttekeningen voorziet. Plotseling stort ze zich in een heftig en pijnlijk avontuur dat haar weer doet voelen dat ze een lichaam heeft en dat ze leeft. Stille sprekers is een rauwe, maar tegelijkertijd tedere roman over seks en dood, over rouw en de troost van woorden. Maar vooral is het een intens eerbetoon aan iedereen die ooit een geliefde heeft moeten verplegen.