Een gedwongen huwelijk Een broeiende oorlog Twee sleutels En een monster in het donker.
Ioanna wordt plotseling uitgehuwelijkt. Weggerukt van alles wat ze kent, weggegeven aan een grimmige echtgenoot. Kan ze houden van de man die haar gestolen heeft? En kan hij haar beschermen tegen het gevaar van buitenaf… Of van binnenuit?
IOANNA: Mijn hele leven wilde ik maar twee dingen: gezien worden door mijn vader en trouwen met mijn verboden soldatenliefje, Ștefan. Maar mijn vader zit diep in de schulden bij de man die als enige tussen ons en een totale oorlog met barbaarse indringers staat: Heer Constantin. Hij is een strenge en ernstige man, met zwarte ogen die recht in mijn ziel priemen. Als ik eerlijk ben, maakt hij me bang. Ik wil niets met hem te maken hebben, laat staan dat ik zijn bruid wil worden. Tegen mijn wil word ik meegenomen naar de Stormburcht, zijn verre en donkere vesting, waar alles vreemd en grimmig is. Gesloten kamers en donkere gangen zijn overal om me heen. Maar zelfs als ik alleen in mijn kamer ben, ben ik niet alléén. Iemand roept mijn naam. Ik ben te klein voor deze plek. Waarom wil de Heer van de Stormburcht uitgerekend mij?
CONSTANTIN: Haar licht is het eerste waar mijn oog op valt, als ik het huis van haar vader bezoek. Ze is niet voor mij bestemd, natuurlijk. Ik heb al lang geleden gezworen dat ik nooit een echtgenote zou nemen. Het is te gevaarlijk. Tenzij haar vader niets anders te bieden heeft. Dan neem ik haar en gebruik ik elke noodzakelijke cent van haar bruidsschat om tegen de dreigende invasie van die vervloekte barbaren te vechten. Ik weet niet hoe ik Ioanna van me kan laten houden. Misschien zal ze dat nooit doen. Maar haar licht is mijn inspiratie. Ik zweer dat ik haar tegen elke prijs zal beschermen, zelfs als ik ervoor moet sterven.
