In een smal straatje in Granada, in het zuiden van Spanje, woont Andreas. Het is zo'n straatje waar helemaal nooit iets gebeurt. Andreas staat vaak op het balkon van zijn huis en elke keer weer ziet hij dat er echt niets gebeurt. Maar in zijn hoofd gebeurt er van alles. Als hij bijvoorbeeld even in een winkel vol mensen moet wachten, gaat hij vanzelf (in gedachten) een bedeljongen achterna en beleeft iets gruwelijks.
In dit boek vertelt Andreas het allemaal zelf, dus ook hoe hij op een keer dacht dat er in de kloostertuin aan de overkant werkelijk iets vreemds aan de hand was.
Zou het deze keer wéér alleen maar verbeelding zijn?
In dit boek vertelt Andreas het allemaal zelf, dus ook hoe hij op een keer dacht dat er in de kloostertuin aan de overkant werkelijk iets vreemds aan de hand was.
Zou het deze keer wéér alleen maar verbeelding zijn?
