Luc Devoldere toont ons wie we zijn en waar we vandaan komenWe zijn het gewend om te aanvaarden dat er niet meer diep wordt nagedacht. Dat geschiedenis en kunst in onze cultuursteden rustpauzes zijn voor vermoeide toeristen. Dat het er allemaal minder toe doet. Dat kosmopolitisme alle cultuur inwisselbaar maakt. Luc Devoldere is daar niet mee akkoord. Hij verzet zich tegen de kruideniersmentaliteit die domheid een zegen vindt en lelijkheid een openbaring. In dit passioneel geschreven boek voert Devoldere de lezer langs opmerkelijke hoogtepunten uit ons verleden en de grote vragen van het moment. Europa passeert in deze verhalen als een café en een kerkhof, een plek vol eeuwigdurende paradoxen voor wie ze wil zien. Devoldere bezoekt Parijs en Rome, staat zwijgend bij monumenten en graven, en probeert te begrijpen waarom Europa niet een kan worden. Hij gaat te rade bij schrijvers als Charles De Coster, Louis Paul Boon, Maurice Maeterlinck en Claudio Magris. Zijn boek is een genereus pleidooi om de kruidenier in onszelf niet te veel ruimte te gunnen.
