‘Ieder mens wil, als het water hem of haar tot boven de edele delen is gestegen, het liefst wegvliegen naar het Land van Melk en Honing, waar alles nog mooi en goed is...’
Tegen de achtergrond van een turbulente periode, geteisterd door corona en groeiende maatschappelijke spanningen, besluit Andy Arnts de waanzin achter zich te laten en terug te keren naar ‘de verloren tijd’. Hij reist af naar Zuid-Limburg om daar, in het rustieke Heuvelland, vergetelheid te zoeken te midden van veldkruisen, kerken en kapellen. Al spoedig wordt deze ‘kapellekesreis’ het decor van een openhartig relaas waarin Arnts, met Abraham in zicht, terugkijkt op zijn beschermde jeugd en deze afzet tegen de wereld van nu, waarin verhitte discussies over het klimaat, diversiteit en immigratie aan de orde van de dag zijn.
Terug naar de verloren tijd is een fascinerende mengeling van actuele bespiegelingen, levensfilosofie en memoires, speels verwerkt in een niet-alledaags reisverhaal en gelardeerd met scherpe humor en zelfspot. De onlosmakelijkheid van heden en verleden, die in Arnts’ eerdere werk al sterk naar voren trad, vindt in dit indringende boek zijn ultieme climax.
Tegen de achtergrond van een turbulente periode, geteisterd door corona en groeiende maatschappelijke spanningen, besluit Andy Arnts de waanzin achter zich te laten en terug te keren naar ‘de verloren tijd’. Hij reist af naar Zuid-Limburg om daar, in het rustieke Heuvelland, vergetelheid te zoeken te midden van veldkruisen, kerken en kapellen. Al spoedig wordt deze ‘kapellekesreis’ het decor van een openhartig relaas waarin Arnts, met Abraham in zicht, terugkijkt op zijn beschermde jeugd en deze afzet tegen de wereld van nu, waarin verhitte discussies over het klimaat, diversiteit en immigratie aan de orde van de dag zijn.
Terug naar de verloren tijd is een fascinerende mengeling van actuele bespiegelingen, levensfilosofie en memoires, speels verwerkt in een niet-alledaags reisverhaal en gelardeerd met scherpe humor en zelfspot. De onlosmakelijkheid van heden en verleden, die in Arnts’ eerdere werk al sterk naar voren trad, vindt in dit indringende boek zijn ultieme climax.
