Het gevoel uit die tijd brengt zijn verdoofde binnenste tot leven en laat de wond van het verlies opnieuw schrijnen.
Getekend door het leven keert Dough terug naar het eiland waarvan hij als jongeman bezwoer dat hij er nooit meer een voet op zou zetten. Zijn vader ligt op sterven, tijd om zijn plek als Laird van de Hebridensmaragd over te nemen. De gevoelens van de eilanders zijn gemengd: houden zijn woorden daadwerkelijk een betere toekomst voor het eiland in?