Tijl is boos. Op de kinderen in de klas, die stom doen. Op papa, die te veel drinkt. Op mama, die geen hond wil. Zo boos, dat hij moet slaan, of schreeuwen. Hoeveel straf hij ook krijgt, hoe kwaad zijn ouders ook worden, Tijl kan zijn woede niet tegenhouden. Alleen als hij samen met zijn vriend op een bouwkeet speelt. Dan is hij een superheld, op avontuur. Op een middag ziet Tijl een lichtje, ver weg in het bos. En een hond, die hem bekend voorkomt. Even denkt Tijl dat hij hulp zal krijgen uit een andere wereld. Maar dan doet hij iets stoms. Lukt het Tijl om het goed te maken en zijn woede onder controle te krijgen?
