Tootje hield van witte rozen is het relaas van een buitenstaander die doordringt in de wereld van de uitvaart. Het is een boek over lijken met rode sokken, receptionistes met diepe decolletés en de geheimen van de aflegkelder.
Lieke Noorman wordt koffiedame in een rouwcentrum. Gaandeweg ontdekt ze de wondere wereld van de uitvaartbusiness: de onverstoorbare gastvrouwen, de doortastende afleggers, de geintrappende chauffeurs en de zoetgevooisde uitvaartleiders. Ze ontmoet nabestaanden in alle soorten en maten en ontdekt dat rouw vele vormen aanneemt.
Maar dit boek is meer dan een fascinerend kijkje achter de schermen. In de aula's van het rouwcentrum waart één speciale dode rond, Tootje. Zij duikt onverwacht op tussen de kisten, de collega's en de nabestaanden en ontpopt zich als de eigenlijke hoofdpersoon van het boek.
Lieke Noorman wordt koffiedame in een rouwcentrum. Gaandeweg ontdekt ze de wondere wereld van de uitvaartbusiness: de onverstoorbare gastvrouwen, de doortastende afleggers, de geintrappende chauffeurs en de zoetgevooisde uitvaartleiders. Ze ontmoet nabestaanden in alle soorten en maten en ontdekt dat rouw vele vormen aanneemt.
Maar dit boek is meer dan een fascinerend kijkje achter de schermen. In de aula's van het rouwcentrum waart één speciale dode rond, Tootje. Zij duikt onverwacht op tussen de kisten, de collega's en de nabestaanden en ontpopt zich als de eigenlijke hoofdpersoon van het boek.
