De titel aan elkaar geschreven, zoals ze het zelf graag ziet, zet meteen de toon van haar poëzie en reflecteert de gevoeligheid waarmee Laura Silvano haar teksten weet neer te pennen.
Verwacht geen rijmelarij of moeilijke kronkels die je vaak in dit genre tegenkomt. Nee, Laura’s poëzie is bevattelijk, geeft je een warm gevoel en doet je nadenken over het leven. Het dwingt je te pauzeren en breekt jouw dagelijkse stressvolle bezigheden om even innerlijk tot rust te komen.
Onderwerpen als verboden liefde, echtscheiding, dementie, rouw…ze komen allen aan bod in haar schrijfsels. Ondragelijke pijn is voelbaar in haar teksten, maar ook troost en positivisme kan je hieruit halen.
De teksten van Laura Silvano spreken je aan: zachtjes, zalvend, en met heel veel gevoel.
