Ondanks alle stormen, deels van buitenaf, deels door de organisatie zelf ontwikkeld, die over de Tour de France heenrazen, kijken jaarlijks een select aantal renners en honderdduizenden wielerliefhebbers uit naar ’s-werelds grootste wielerevenement. Wat is de julimaand zonder Tour de France?
Zij die de gele, groene en bolletjestrui naar Parijs brengen, staan vanaf dat moment met hoofdletters in de geschiedenisboeken van het wielrennen geschreven. Bibliotheken zijn volgeschreven met Tourgeschiedenis. Maar niet alleen in geschreven tekst leven de winnaars voort. Ook in tastbare, visuele herinneringen. Voor velen van hen zijn na hun dood – soms zelfs al bij hun leven – monumenten opgericht of gedenkplaten op hun geboorte- en woonhuizen aangebracht. Verder hebben straten, pleinen, sporthallen, wielerbanen, stadions en maatschappelijke gelegenheden hun naam gekregen.
Dit boek wil de lezer meenemen naar al die plaatsen waar “iets te vinden is” van de winnaars van de nevenklassementen. Nog niet eerder is de Tour de France, zowel nationaal als internationaal, op deze wijze in beeld gebracht.