In het essay Philosophie der Mode schrijft de Duitse filosoof en socioloog Georg Simmel dat mode in een paradoxale behoefte van de mens voorziet: met het volgen van trends sluiten we ons aan bij gelijkgezinden en markeren we de afstand ten opzichte van de andersdenkenden. Met een en dezelfde outfit kunnen we zowel individualiseren als socialiseren. Simmel meende dat een goed ontwikkeld modebewustzijn noodzakelijk is ‘voor de individualistische versplintering van de moderne tijd’. Sarah Neutkens vraagt zich af of mode voor de hedendaagse ‘tusseninmens’ nog altijd een cultureel kompas is. Door migratie – tussen twee landen, of naar het platteland, of van de tastbare wereld naar de virtuele wereld – bevindt de migrant zich onvermijdelijk in het ‘tussenin’. Mode kan in die diffuse tussenruimte steeds minder het verschil maken waar de mens behoefte aan heeft. Op de vraag waarom iets modieus is was vaak geen antwoord te geven. Iets is ‘in’ omdat iedereen het wil, en iets is ‘uit’ zodra iedereen het heeft. Neutkens stelt nu de vraag of met de tusseninmens de laatste mode voor altijd achter ons ligt.
