'In de winter van 2005 opende een hardwerkende immigrant genaamd David Shi (ook bekend als mijn vader) een winkel in Flushing, New York, om boba of bubbletea te verkopen - taaie tapiocaparels in een mengsel van suiker en poederthee, op smaak gebracht met siroop die smaakt naar nepmango. Maar in New York schoten, ook toen al, bubbleteawinkels
als paddenstoelen uit de grond en was de concurrentie hevig. Dus mijn vader besloot 't anders te gaan doen. Vanuit een piepkleine keuken begon hij het eten te verkopen uit onze geboorteplaats: Xi'an, China.' - Jason Wang
Het nieuws over de man die vanuit een kleine afhaalkeuken betaalbaar streetfood verkocht, verspreidde zich al snel. Denk aan liang pi; een gerecht met koude noedels in een saus die in elke mogelijke smaakcategorie valt, versgemaakte biang-biang noedels met een hitte die zo intens is dat je direct gaat zweten, en gekarameliseerd varkensvlees op
flatbread. Algauw stonden mensen in de rij voor de noedels en om de overgebleven saus direct uit het kommetje op te slurpen. Niet lang daarna stonden ook culi-grootheden als Anthony Bourdain en Andrew Zimmern voor de deur, en de foodbloggers van Chowhound en Serious Eats.
