In Uit het niets wordt een ik geboren die de lezer vervolgens leert kennen aan de hand van zijn eerste Groningse herinneringen, zijn obsessies, liefdes, fantasieën, zijn ontroerende ervaringen op de weg naar volwassenheid, de verhalen die hij verzint en die hem verteld worden. Is het een verzonnen autobiografie? Is het een meerstemmige roman? Zijn het verhalende beschouwingen? De ik in Uit het niets haalt er zijn schouders over op en leidt zichzelf rond in een grenzenloos rijk van verbeelding en werkelijkheid, waarin heden en verleden, innerlijk en buitenwereld meeslepend op elkaar ingrijpen.
Herman Franke (1948) groeide op in Groningen en woont in Amsterdam. Hij schreef romans, verhalen, wetenschappelijke studies, essays en columns.
De pers over Herman Franke:
Observeren, kijken, kijken, kijken, en het leven vangen in mooie beelden, dat is wat Franke doet. de Volkskrant
Dat de kunst het ontoereikende aardse leven kan veraangenamen, bewijst Franke natuurlijk vooral met zijn eigen schrijversverbeelding. Moeiteloos leeft hij zich in de meest uiteenlopende personages in. NRC Handelsblad
Het barst bij Franke van de samengebalde suggestie. Het Parool
De taal van Franke is doordacht, zonder doorwrocht te zijn, het is verfrissend en warm tegelijk. Het Financieele Dagblad