In Uitweg toont Osorio zich een literair meesterverteller. In soepele, beeldrijke zinnen creeert zij personages en situaties waarmee zij je diep raakt. Dankzij haar humor, haar gevoel voor het absurde en empathie zijn haar verhalen hoopvol en licht, ondanks het wrange, navrante decor dat zij schetst. De verhalen ontstonden in verschillende perioden in de Argentijnse geschiedenis: tijdens het regime van Jorge Videla, een tijd van zware censuur en angst, waarin de bevolking monddood werd gemaakt; en twintig jaar later, toen de realiteit weer een gezicht en een identiteit mocht hebben. In haar verhalen thematiseert Osorio de pijn, veroorzaakt door verlies van identiteit, eenzaamheid en verraad, en steeds lijkt het alsof er aan het lot niet te ontkomen valt. Toch vinden haar personages hun eigen ontsnapping. In Uitweg transformeert Osorio de meedogenloze werkelijkheid tot een humane boodschap.
