Hier ben ik dan. Je zoon.
Lange tijd wist ik weinig over je. Twintig jaar nadat ik de blikken trommel vond in moeders secretaire durfde ik hem eindelijk te openen. Ik bekeek de foto’s, ik las de brieven die moeder en jij elkaar stuurden en ik legde ze op een denkbeeldige tijdbalk die begon in 1957 en eindigde in 1973. Ik diepte oude fotoalbums op waarvan ik wist dat ze op zolder stonden, en ik sorteerde de andere documenten die ik aantrof in de trommel; krantenknipsels, ambtelijke stukken, rechtbankverslagen.
Ik begon te lezen en het leek alsof ik terechtkwam in een overwoekerde kasteeltuin.
In Vader laat Ap Dijksterhuis zien hoe een vreselijke gebeurtenis het leven van een gezin voor altijd ontwricht. Hoe ga je om met een verleden dat je niet goed kent maar waarvan je weet dat het zowel verwarrend als gruwelijk is? Wil je alles weten, of is het soms maar beter om dingen niet te weten? En kan dat? Kun je je verleden uit de weg gaan? In dit pijnlijke en tegelijkertijd ontroerende boek, dat vrijwel volledig op de werkelijkheid berust, schetst de schrijver hoe hij omging en omgaat met zijn ongewone familiegeschiedenis.
Vader is ontroerend en grimmig, liefdevol en gruwelijk.
Ap Dijksterhuis (1968) is hoogleraar psychologie, schrijver en een van de invloedrijkste psychologen van Nederland. Eerder schreef hij Het slimme onbewuste, Op naar geluk, De merkwaardige psychologie van een wijndrinker, Wie (niet) reist is gek, Maakt geld gelukkig?, het kinderboek Tussen je oren, Wegwee, de novelle Bart en Inspiratie. Van zijn boeken zijn meer dan 200.000 exemplaren verkocht.