Op 21 februari 2010 schreef Mark Tuitert schaatsgeschiedenis. Met een
ongekende explosie van kracht en bezieling verwees hij op de 1.500 meter
de onverslaanbaar geachte topfavoriet Shani Davis naar de tweede plaats.
38 jaar nadat Ard Schenk olympisch kampioen op dit koningsnummer was
geworden, was er eindelijk weer een Nederlander die de olympische titel op
de 1.500 meter veroverde: Mark Tuitert uit Holten.
In VANCOUVER210210 vertelt Mark Tuitert vanuit het hart en ongecensureerd
over de lange zoektocht die aan dat succes voorafging en waarom hij, de
Europees kampioen allround van 2004, zo zelden aan de verwachtingen wist
te voldoen. Ziekte, blessures, valpartijen, maar vooral de bittere scheiding
tussen zijn ouders maakten van de vrolijke, onbekommerde Tuitert een
net-nietschaatser: vaak in de voorste gelederen te vinden, maar geen winnaar.
Maar Tuitert hield vol. Hij voelde dat er meer in zat en dat hij op een dag
zijn ultieme race zou kunnen rijden. In Jac Orie vond hij de coach die hem op
die zoektocht vergezelde. Het was Orie die hem in 2007 met zachte dwang
adviseerde afstand te doen van zijn droom om ooit wereldkampioen allround
te worden, en zich toe te leggen op de 1.000 en 1.500 meter. Langzaam
hervond Tuitert de aansluiting met de wereldtop, maar een overwinning
leek hem niet gegund. In Vancouver betaalden het rotsvaste geloof in eigen
kunnen ?n de aanpak van Orie zich eindelijk uit. Op 21 februari 2010 nam
Mark Tuitert, de man die zoveel dalen en teleurstellingen had gekend, plaats
op de Olympus en genoot van het uitzicht.
Mark Tuitert werd in december 2010 op het NOC*NSF Sportgala verkozen tot Sportman van het Jaar.
ongekende explosie van kracht en bezieling verwees hij op de 1.500 meter
de onverslaanbaar geachte topfavoriet Shani Davis naar de tweede plaats.
38 jaar nadat Ard Schenk olympisch kampioen op dit koningsnummer was
geworden, was er eindelijk weer een Nederlander die de olympische titel op
de 1.500 meter veroverde: Mark Tuitert uit Holten.
In VANCOUVER210210 vertelt Mark Tuitert vanuit het hart en ongecensureerd
over de lange zoektocht die aan dat succes voorafging en waarom hij, de
Europees kampioen allround van 2004, zo zelden aan de verwachtingen wist
te voldoen. Ziekte, blessures, valpartijen, maar vooral de bittere scheiding
tussen zijn ouders maakten van de vrolijke, onbekommerde Tuitert een
net-nietschaatser: vaak in de voorste gelederen te vinden, maar geen winnaar.
Maar Tuitert hield vol. Hij voelde dat er meer in zat en dat hij op een dag
zijn ultieme race zou kunnen rijden. In Jac Orie vond hij de coach die hem op
die zoektocht vergezelde. Het was Orie die hem in 2007 met zachte dwang
adviseerde afstand te doen van zijn droom om ooit wereldkampioen allround
te worden, en zich toe te leggen op de 1.000 en 1.500 meter. Langzaam
hervond Tuitert de aansluiting met de wereldtop, maar een overwinning
leek hem niet gegund. In Vancouver betaalden het rotsvaste geloof in eigen
kunnen ?n de aanpak van Orie zich eindelijk uit. Op 21 februari 2010 nam
Mark Tuitert, de man die zoveel dalen en teleurstellingen had gekend, plaats
op de Olympus en genoot van het uitzicht.
Mark Tuitert werd in december 2010 op het NOC*NSF Sportgala verkozen tot Sportman van het Jaar.
