maar verdwijnt even vlug.
De volgende dag weet niemand nog wat er gisteren is gebeurd.
En al helemaal niet waarom.
Sjaak Bral neemt hier geen genoegen mee. Hij doopt zijn pen in tegengif en beschrijft wekelijks in het AD, met scherpe relativeringen en hilarische observaties, de waan en zin van de dag.
Zijn teksten laten zich niet laten vangen in de tijd, zo blijkt uit dit boek met columns. Steeds weer een knipoog met klasse, indachtig zijn credo: ‘Ik wil domme mensen een beetje intelligenter te maken, en intelligente mensen een beetje dommer.’
Zolang de mensheid blijft stuntelen in haar onvermogen, blijven zijn teksten actueel en dus tegen uitsterven beschermd.