David Carter is conservator in een museum in Coventry. Ongelukkig kan hij zichzelf niet noemen, maar hij verlangt naar meer: dat zijn vrouw weer zo sprankelend wordt als toen hij haar net kende, dat zijn baan zo spannend wordt als hij ooit hoopte.
Een paar terloops gesproken woorden door een oude vriendin van zijn moeder doen de grondvesten van zijn bestaan wankelen. David realiseert zich dat zijn leven op een leugen berust. Om weer greep op de zaken te krijgen begint hij te doen waar hij goed in is. Hij catalogiseert zijn teleurstellingen en vreugdes, de levens van de mensen om hem heen, het komen en gaan van geliefden. Stilletjes hoopt hij dat deze collectie hem evenveel opwinding en vreugde zal bezorgen als de objecten die hij voor het museum onder handen heeft, hij hoopt dat hij de collectie op een dag aan iemand zal kunnen tonen. Aan de vrouw die zijn echte moeder is.
Er zijn vele manieren om te beginnen, om lief te hebben, om te leven, om van koers te veranderen. Jon McGregor laat in deze lyrische en intieme roman zien wat er gebeurt als ons leven een onverwachte wending neemt.
Jon McGregor (1976) debuteerde op zesentwintigjarige leeftijd met de verbluffende roman Als niemand over opmerkelijke dingen spreekt, die in Engeland stilletjes tot een bestseller uitgroeide en op de longlist van de Booker Prize terechtkwam.
Over Als niemand over opmerkelijke dingen spreekt:
Een prachtige roman. - Standaard der Letteren
[...] doet denken aan waarnemingsproeven van Perec. - De Groene Amsterdammer
Origineel en eigentijds verhaal, in tijdloze grandeur verpakt. - Feeling
Roman die leest als een lang gedicht. - Boek
Het is subtiele suspense, maar McGregor houdt hem knap vast. - Het Parool