tendensen zoals versnelling, digitalisering en besparingen, zet de
relatie tussen cliënt en hulpverlener onder druk. Cliënten en hulpverleners
krijgen steeds minder tijd om een duurzame samenwerkingsrelatie,
die verankerd is in verbondenheid, uit te bouwen.
Toch vormt juist de samenwerkingsrelatie het meest wezenlijke
in de ondersteuning van mensen in maatschappelijk kwetsbare
leefsituaties. Elke hulpverlener is hiervan overtuigd en zoekt naar
een manier waarop hij de relatie met de cliënt binnen deze context
kan vormgeven.
In deze publicatie geven docenten en studenten op een bevlogen
manier hun ervaringen en praktijkinzichten over verbondenheid
weer en de manier waarop ze versterkt kan worden. Theoretische
raamwerken en praktijkervaringen worden met elkaar gelieerd,
wat resulteert in een palet van verschillende visies en persoonlijke
praktijkervaringen. Dit inspireert hulpverleners in spe, maar
ook wie al jarenlang actief in het werkveld staat.