Haar moeder, documentairemaakster Netty Rosenfeld, was joods opgevoed, had ondergedoken gezeten en worstelde met haar beladen verleden. De oorlog, zei ze, had ze ‘van zich afgevochten’, het joodszijn beschouwde zij vooral als een last. Voor Margalith Kleijwegt, haar dochter, was die gespleten houding ingewikkeld, ze voelde de zwaarte van dat verleden, haar eeuwige gevecht met het jodendom en wist niet altijd hoe daar op te reageren. ‘Mam, mag ik mijn keppeltje al op?’ vroeg haar achtjarige zoon lang voordat de seideravond zou beginnen. Zo’n blijmoedige associatie met het jodendom verraste en ontroerde Kleijwegt. Ze zag diezelfde onbekommerde houding bij de kinderen van haar broer, en bij de kleinkinderen van haar neef Jaap die in de oorlog als jongetje ondergedoken had gezeten. Geen ongemak meer, maar trots. Margalith Kleijwegt vertelt in een intiem familieverhaal hoe drie generaties met dat verleden, ‘die shit van jullie’, omgaan.
