Het is alles wat ik kan en ik ben er verdomd goed in — ik durf mezelf zelfs de beste te noemen.
Falen is nooit een optie, want fouten maken is niet geoorloofd in mijn functie en wordt zwaar bestraft.
Ik ben daarom voorbereid op het ergste als ik terugkeer naar mijn thuisbasis, nadat ik de fout heb gemaakt om Josephine niet meteen uit te schakelen.
Welke straf ze ook voor me in petto hebben, ik kan het aan.
Zolang zij veilig is kan ik alles aan.
Voor mijn leidinggevenden blijft echter niets onopgemerkt, zo ook het kloppende hart van mijn eigenwijze Zjuta.
Zonder mijn bescherming heeft ze geen enkele kans om te overleven, dus ik doe wat nodig is.
Maar hoe kan ik haar beschermen als mijn nabijheid net hetgeen is wat haar in gevaar brengt?