Dit boek bevat verhalen die deels als in Nederlandse vertaling zijn verschenen (in de bundels Salzman, de huwelijksmakelaar en Rembrandts muts), deels voor het eerst werden vertaald (de verhalen uit Idiots First), en ze spelen zich hoofdzakelijk af onder de kleine joodse middenstand in Brooklyn - onder zich afslovende eenzame immigranten die zich slecht kunnen aanpassen aan de efficiënte Amerikaanse maatschappij.
Maar Malamuds verhalen zijn veel verrassender, veelzijdiger, humoristischer dan hier in een paar woorden kan worden aangegeven - en ook droeviger, tragischer. Zijn personages balanceren op het smalle pad tussen hoop en mislukking. Zij worden geabsorbeerd door de realiteit van de onmogelijke wens. Maar Malamud houdt van zijn mensen, voor hem is de fantasie het centrum van het leven, ook al voert ze naar nederlaag en teleurstelling. Vandaar ook dat zijn briljante verhalen vervuld zijn van een melancholieke, ironische humor die het lezen van deze bundel tot een even verkwikkende als ontroerende ervaring maakt.