Pratchett schrijft prettig leesbaar en onderhoudend en een van de kenmerken van zijn boeken is dat er grote aantallen kleine verwijzingen en grapjes doorheen verweven zitten die lang niet door iedereen zullen worden opgemerkt, maar die ook niet essentieel zijn voor het verhaal. Het geeft de lezer echter een zeer tevreden gevoel als hij er weer een vindt. (Een voorbeeld: de leider van de stad Ankh-Meurbork is heer Huigen Ottopedi van de familie Ottopedi, waarmee voor enigszins geschiedkundig onderlegde lezers een link wordt gelegd naar het Florence uit de Renaissance, waar de Medici's het voor het zeggen hadden en waar net zo gekonkeld werd. Een orthopeed is een medicus.) De boeken zijn satires op de meest uiteenlopende onderwerpen en stijlen uit heden en verleden, en eindigen meestal in een hilarisch beschreven chaotische finale. De plot is vrijwel zonder uitzondering tot in de puntjes doordacht.
In deze bundel zitten de volgende titels:
- De kleur van Toverij
- Dat Wonderbare Licht
- Meidezeggenschap
- Dunne Hein
- Betoverkind
In deze bundel zitten de volgende titels:
- De kleur van Toverij
- Dat Wonderbare Licht
- Meidezeggenschap
- Dunne Hein
- Betoverkind
