Nu is het tijd voor… wraak Woede is giftig. Het verziekt je. Het knijpt je hart zo lang samen, tot het stopt met kloppen. Je kunt het niet ontvluchten. Er is geen ontsnappen aan. Zodra je je woede alles laat betalen, stopt het pas tot vergelding haar laatste traan heeft gelaten. De dag waarop hij haar meenam, was de dag dat mijn menselijkheid werd vernietigd. Het was de dag waarop ik niets meer werd dan een bloeddorstige wilde. Wat mij enkel nog drijft, is mijn honger om de slang te zien bloeden. Om hem te horen schreeuwen en te genieten van zijn pijn. Hij had moeten weten dat zij niet de zijne was om mee te nemen. Door haar alleen maar aan te raken, heeft hij het beest van zijn ketenen verlost en zijn lot bezegeld. Hij zal sterven en zijn laatste adem zal hij uitblazen in mijn gezicht. Ik zal de duivel laten lijden tot de dag waarop het laatste oordeel over ons wordt geveld. Die dag zal hij verdrinken in mijn woede.
