Je hebt praters en je hebt zwijgers. Maar je hebt ook vaders die noch het een, noch het ander zijn. Paul Goldschmidt, een bekende logopedist, is een meester in het leggen van contact met kinderen die niet kunnen praten. Met hen hoeft hij het nooit te hebben over de oorlogsjaren die altijd aanwezig zijn in het Amsterdamse huis waarin deze eigenzinnige, creatieve en ijdele man met zijn gezin leeft. Een held voor zijn patiënten, maar onbereikbaar en afwezig voor zijn vier kinderen die ‘nooit iets hebben meegemaakt en daarom gelukkig moeten zijn’.