Alsof het voorbij is. De herinneringen van Molukkers aan de Tweede Wereldoorlog zijn lange tijd verborgen gebleven, maar niet verdwenen. Het waren niet één maar drie oorlogen in acht jaar tijd achter elkaar: de Japanse bezetting (1942-1945) gevolgd door de merdeka/bersiap-tijd (de ‘politionele acties’). Tot slot het militaire ingrijpen door het Indonesische leger en de bezetting van Ambon na het uitroepen van de onafhankelijke Molukse republiek RMS in 1950. Bij de aankomst van de ruim 12.000 Molukkers in Nederland in 1951 was er voor hun oorlogsverleden geen gehoor. Vrijwel niemand was geïnteresseerd, want Nederland had haar eigen oorlogsverleden met de nazi’s en hun collaborateurs. In dit boek krijgen de oorlogsherinneringen van Molukkers de ruimte. Elk individueel verhaal is een bijdrage aan de geschiedschrijving over die zwarte periode in de Nederlandse geschiedenis. Hun streven Poekoel Teroes (‘strijdend voorwaarts’) hield hen op de been. Niet bij de pakken neer zitten, terwijl daar misschien na de vele opgelopen oorlogstrauma’s alle reden voor was. Nu zou er eindelijk ruimte moeten zijn voor die verhalen en voor de erkenning van de illusie die vertrapt werd. Maar ook de illusie van ooit een terugkeer naar een vrij en onafhankelijk Molukken bleef voortleven.
