In 1970 werd de twintigjarige, verstandelijk gehandicapte Harold Stamp veroordeeld voor de moord op zijn grootmoeder Grace Jefferies. De veroordeling was destijds gebaseerd op omstreden bewijs en de later ingetrokken bekentenis van de verdachte. Drie jaar later stierf Stamp, tot zelfmoord gedreven door zelfhaat en het getreiter van de andere gevangenen. Maar was Stamp wel schuldig?
Dertig jaar later stuit Jonathan Hughes, een antropoloog gespecialiseerd in maatschappelijke stereotypes, per ongeluk op de zaak. Hij ontdekt alarmerende hiaten in de bewijsvoering en twijfelt er niet aan dat de veroordeling van Stamp het gevolg was van een desastreuze juridische dwaling. Maar hoever is Hughes bereid te gaan in zijn zoektocht naar rechtvaardigheid? Om de naam van Stamp te zuiveren zal er immers een andere naam genoemd moeten worden...
Is het wel verstandig om het lang vergeten verhaal van een eenzame jonge man op te rakelen? En wat zullen de gevolgen zijn?
