'Ik leef mezelf in de hoofdpersoon in en vertel dan wat ik noodzakelijk vind. Ik kan goed in een paar woorden uitleggen wat ik bedoel.' Deze korte samenvatting door A. Alberts van zijn eigen werk kon niet karakteristieker zijn! In 1995 werd Alberts de P.C. Hooftprijs voor zijn gehele oeuvre toegekend. Dat was natuurlijk veel te laat (in hetzelfde jaar stierf hij), maar gelukkig nog wel op tijd want tijdens de uitreiking genoot hij er zichtbaar van. En inderdaad: zelden is deze prijs terechter toegekend want Alberts is de onovertroffen grootmeester van de suggestie. Zijn verhalen en romans gaan de honderd bladzijden nooit te boven maar hun gevoelsrijkdom en zeggingskracht zijn zo groot dat je nooit het gevoel krijgt iets te missen. Met al zijn romans in één band, van De eilanden, De bomen, De vergaderzaal, De honden jagen niet meer en Het zand voor de kust van Aveiro tot en met zijn serene laatste roman De vrouw met de parasol, ligt deze buitengewone leeservaring nu voor één keer binnen ieders bereik dankzij een lezerssubsidie van de Stichting P. C. Hooftprijs.
