Lucebert wordt algemeen beschouwd als de meest revolutionaire, authentieke en beeldende dichter van de experimentele generatie. Hij voegde onsterfelijke regels toe aan de Nederlandse poëzie: 'Alles van waarde is weerloos', 'De ruimte van het volledig leven' en 'In deze tijd heeft wat men altijd noemde / Schoonheid schoonheid haar gezicht verbrand'. In 1974 werden voor het eerst Luceberts Verzamelde gedichten uitgegeven. Na de jaren zestig en zeventig waarin Lucebert als dichter grotendeels had gezwegen, verschenen opeenvolgend de bundels Oogsten in de dwaaltuin , De moerasruiter uit het paradijs (1982), Troost de hysterische robot (1989), Van de roerloze woelgeest (1993) en Van de maltentige losbol (1994). Lucebert liet in deze bundels een ander, donkerder geluid horen, in veelal grimmige en klassieke strofen vervat. Al deze bundels en de nagelaten gedichten zijn samengebracht in deze prachtige editie, inclusief een register op titels en beginregels.