Het verlies van een grote liefde loopt als een rode draad door Victorieverdriet. De schrijver is alleen en leeft langs de randen van haar verlies. Ze kijkt uit over de smeulende resten na het slagveld en denkt: was dit het waard? De wereld is een groot gat geworden waarin ze afdaalt. Haar gedichten zijn verslagen van wat ze meemaakt. Zo reist ze naar New Orleans, Marrakesj en de bergen van Italië. In ontmoetingen met mensen vindt ze een nieuwe, onderlinge verbondenheid door het erkennen van haar kwetsbaarheid.
Victorieverdriet volgt een schrijver die uit haar eigen toekomstplannen viel, rouwde, fouten maakte, probeerde door te leven en fragieler doorging.