In haar gedichten tekent Fiet van Beek mensen en situaties op een toegankelijke en tegelijkertijd indringende manier. Soms met milde humor, dan weer vlijmscherp of met een nostalgische ondertoon. Of het nu over een verloren sok, een voorbije liefde of de gevolgen van kindermishandeling gaat, haar beelden raken en nodigen uit om na te denken over wat er (niet) staat.
Fiet van Beek (1959) schreef onder meer Wiebelen op een schommelbank (2009). Vierende lijnen is haar poëziedebuut.
Fiet van Beek (1959) schreef onder meer Wiebelen op een schommelbank (2009). Vierende lijnen is haar poëziedebuut.
