Inez van Dullemen heeft de kracht en de verbeelding om haar lange leven en zestigjarig schrijverschap onder de loep te nemen. In deze memoires doet ze dat met die onuitwisbare poëtische toon die haar zo eigen is. Ze wisselt dagboekbladen af met weemoedige herinneringen aan haar ouders. Haar huwelijk met theatermaker Erik Vos brengt haar op tal van plaatsen, waar zij als scherpzinnig observator de repetities en voorstellingen bekijkt. Doorvoeld en doorleefd zijn ook haar reisreportages over Alaska, Mexico, Japan, Suriname. Nooit oordeelt ze, altijd kijkt ze met verwondering en betrokkenheid. En ze spreekt zich uit over haar tweede leven, het schrijversleven: ‘In dat diffuse privédomein heb ik intenser geleefd dan in mijn alledaagse bestaan.’
