Marie is de regie op haar leven kwijtgeraakt. Er is niets meer wat haar blik nog trekt, behalve die ogenschijnlijk verdwaasde mannen bij de supermarkt waar ze boodschappen moet doen. Zonder eigenlijk te weten waarom gaat ze de tent van het stadsdeelkantoor binnen en begint ze te helpen bij het uitdelen van maaltijden aan Kosovaarse vluchtelingen, mannen die in het centrum van de stad uitschot genoemd worden. Al snel begint Marie haar familie te verwaarlozen, haar man en haar kinderen laten haar meer en meer koud, ze wijdt zich helemaal aan de overleving van die verloren mannen. Ze geeft ze alles: niet alleen voedsel en kleding maar ook haar tijd en haar geld en wordt ondanks zichzelf meegesleurd in een klein drama. Maar Marie wordt ook een andere vrouw, die weer weet waarvoor zij leeft.