Twee zeer oude mensen, wonend in een verpleeghuis, staan voor de vraag: ‘Zijn wij toe aan vrijwillige euthanasie?’ In de dialoog tussen beiden, waarbij zij op hun leven terugkijken, verandert en ontwikkelt het antwoord op deze vraag zich voortdurend, mede omdat het terugblikken op beider levens hen een verrijkt inzicht schenkt. Maar het uiteindelijke antwoord komt tenslotte uit een onverwachte hoek.